محمدصادق‌حمیدیان‌جهرمی کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با اگزیم نیوز با بیان این که تنها راه خروج از بن‌بست اقتصادی توجه به تولید داخلی است گفت: اگر تولید داخلی به‌خوبی مورد حمایت قرار گیرد، اقتصاد کشور به‌طور خودکار از رکود خارج خواهد شد. حمیدیان‌جهرمی با اشاره به این موضوع که در حقیقت برهم خوردن رابطه بین عرضه و تقاضا سبب تورم خواهد شد، گفت: تورم به معنای گران‌شدن نیست، درواقع گران‌شدن از اثرات این برهم خوردن عرضه و تقاضاست. وی ادامه داد: البته این نبود تعادل می‌تواند هم از سوی عرضه روی دهد و هم از سوی تقاضا. در سال‌های گذشته به‌دلیل اینکه طرف عرضه ما دچار مشکل بود، سبب به‌وجود آمدن تورم در اقتصاد شد. اگر عرضه مولد تقویت شود، می‌توان از تورم پیشگیری کرد.
وی با اشاره به راهکارهایی برای خروج فعلی اقتصاد از رکود تصریح کرد: در وهله نخست باید سیاست‌های پولی و ارزی در نظام اقتصادی اصلاح شود و از سوی دیگر نیز باید سیاست‌های مالیاتی را اصلاح کرد. حمیدیان‌جهرمی ادامه داد: همچنین بودجه‌های عمرانی دولت باید در جهت حمایت از تولید داخلی اختصاص یابد نه در جهت تقابل با تولید داخلی. این عوامل در کنار یکدیگر سبب خروج رکود از اقتصاد خواهند شد.
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر این موضوع که مشکلات عمده بنگاه‌ها که آنها را در رکود عمیق فرو برده است، مسئله بانک‌ها و هزینه مبادله آنهاست، خاطرنشان کرد: اگر نیاز بنگاه‌ها را در ۱۰ سال گذشته ضربدر قیمت تمام‌شده کنیم، متوجه خواهیم شد که سربار مالی بنگاه‌ها در یک دهه ۱۵ تا ۱۶ برابر افزایش یافته است. از این‌رو بدون حل این مسئله نمی‌توان از رکود خارج شد.
حمیدیان‌جهرمی تاکید کرد: نکته مهم‌تری که دولت باید به آن توجه کند، بدنه بزرگ و تنومند دولت است که سهم بالایی از بودجه را با کمترین میزان بهره‌وری می‌بلعد. چه زمانی این دولت می‌خواهد کوچک شود؟ آیا تاوان حجم بزرگ دولت را باید کل بخش خصوصی و کل مردم بپردازند؟ بنابراین در گام نخست دولت باید به فکر چابک‌سازی خود باشد، چراکه اگر کماکان به همان روش قبلی خود ادامه بدهد، شاهد اتفاق خاصی در اقتصاد نخواهیم بود.
حمیدیان‌جهرمی در پاسخ به این پرسش که کاهش نرخ سود بانکی در خروج از رکود تاثیرگذار خواهد بود، گفت: علاوه بر نرخ سود، عامل مهم‌تری وجود دارد که سبب خروج از رکود خواهد شد و آن «نرخ گردش پول» در کشور است. به عبارت دیگر این نرخ به نسبت تولید ناخالص داخلی به حجم نقدینگی فعال در جامعه برمی‌گردد. این نسبت در سال۸۳ افزون بر ۳/۷درصد بوده است، به این معنا که اگر فعال اقتصادی یک میلیارد تومان از بانک وام می‌گرفت معادل ۳میلیارد و ۷۰۰هزار تومان گردش پول ایجاد می‌کرد که این عدد به ۱/۳درصد کاهش یافته است. یعنی فعال اقتصادی که یک میلیارد پول وام می‌گیرد یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان خلق پول خواهد کرد. این امر در حقیقت، نشان‌دهنده این مسئله است که بانک مرکزی پول بدون قدرت چاپ کرده است.
وی افزود: همچنین در سال۸۳ نرخ سود ۱۴درصد اقتصادی در بخش صنعت وجود داشت اما درحال‌حاضر این نرخ سود بین ۲۱ تا ۲۷درصد پرداخت می‌شود. پس ما شاهد هستیم که در یک دهه گذشته نرخ گردش پول کاهش یافته و از سوی دیگر نیز نرخ سود افزایش داشته است. علاوه بر این در چند سال گذشته با کاهش ارزش پول ملی که به یک‌سو کاهش یافته است روبه‌رو بوده‌ایم. از این‌رو تمامی این عوامل درهم‌تنیده موجب رکود در اقتصاد کنونی ما شده است.
این کارشناس اقتصادی در پایان تاکید کرد: به طور یقین بدون یک برنامه منسجم اقتصادی که تمام ابعاد آن با یکدیگر تنظیم باشد، نمی‌توان از این حالت رکود بیرون آمد. این سیستم مانند یک سیال است که اگر به نقطه‌ای از آن ضربه وارد شود اثر خود را در جای دیگری نشان خواهد داد. بنابراین به یک اصلاح ساختاری نیازمند هستیم
نظر شما